O sol na crista do galo de Manuel Lueiro Rey (Fornelos de Montes, 1916-0 Grove, 1990) é o libro de relatos dun autor que seguiu unha carreira literaria singular. Colaborador asiduo da prensa galega, poeta e narrador de ahondosa producción, Lueiro viviu sempre preto do compromiso e da insubornabilidade ás súas ideas democráticas e progresistas. Este volume reflicte parte da súa biografia, que é ao tempo a de varias xeracións, marcada pola vivencia dos días convulsos da guerra civil e a posguerra. Pero Lueiro tamén deixa nesta obra boa mostra do seu estro creativo que afonda na infancia como espello da inocencia do home, que se achega ao lirismo como expresión da súa sensibilidade e que bebe na propia realidade, vernizada desde a perspectiva de quen entende a literatura como vida e a vida como fonte de literatura.
